اِکولالیا - آرشیو شعر جهان

لیست شاعران

تاریخ: آذر ۱۲, ۱۳۹۶ (صفحه 1 از 2)

عزیز نسین

به رویاهایم سفر می‌کنم

نه به خواب
که به رویاهایم سفر می‌کنم
آنجا هر قدر بخواهم تجربه خواهم کرد
هرچه را که نتوانستم زمان بیداری تجربه کنم
همگی زیبا و جوان بودند
که به دروغ دوستشان داشتم یا دوستم داشتند
آخرین کسانی که خواهم دید آنان خواهند بود
سالهاست که نتوانستم در برابر محبت پایداری کنم
نه به مرگ
که به ابدیت سفر می کنم
آنجا هرقدر که بخواهم استراحت خواهم کرد
به اندازه هیچ وهیچ استراحتی که در زندگی نداشتم
ادامه شعر

عزیز نسین

تو نیستی، این باران بیهوده می‌بارد

تو نیستی 
این باران 
چه بیهوده می‌بارد 
چرا که خیس نخواهیم شد 
با هم 

این رود 
چه بیهوده می‌خروشد 
چرا که بر کرانه‌اش نخواهیم نشست 
نگاه نخواهیم کرد 
باهم 

این راه 
چه بیهوده می‌رود به دوردست 
چرا که نخواهیم پیمودش 
باهم 

چه بیهوده است 
دلتنگی از دوری 
چنان دوریم 
که حتا نخواهیم گریست 
باهم 

ادامه شعر

عزیز نسین

اما خودت را در من جا بگذار

حدس می‌زنم
که خواهی گریخت
التماس نمی‌کنم
از پی‌ات نمی‌دوم
اما صدایت را در من جا بگذار

می‌دانم
که از من دل می‌کنی
راهت را نمی‌بندم
اما عطر موهایت را در من جا بگذار

می‌دانم
که از من جدا خواهی شد
خیلی ویران نمی‌شوم
از پا نمی‌افتم
اما رنگت را در من جا بگذار
ادامه شعر

ناظم حکمت

زندگی یعنی دوست داشتن تو

زندگی یعنی امیدوار بودن محبوب من
زندگی
مشغله ای جدی است
درست مثل دوست داشتن تو

اکولالیا | #ناظم_حکمت

ناظم حکمت

آنجا همه چیز با تو آغاز می شود

چشمانم را می بندم
در تاریکی تو هستی
به پشت خوابیده ای
پیشانی و مچهایت
مثلثی از طلا

درون پلک های بسته ام هستی محبوبم
درون پلک های بسته ام ترانه ها
آنجا همه چیز با تو آغاز می شود
با تو جان می گیرد
با تو می زید
ادامه شعر

عزیز نسین

هرگز عاقل نشو، همیشه دیوانه بمان

هرگز عاقل نشو
همیشه دیوانه بمان
مبادا بزرگ شوی
کودک بمان
در اندوه پایانی عشق
توفان باش
و این گونه بمان
مثل ذرات غبار در هوا پراکنده شو
مرگ عیب جویی می کند
با این همه عاشق باش
وقتی می میری
ادامه شعر

ناظم حکمت

گفت به پیشم بیا

گفت به پیشم بیا
گفت برایم بمان
گفت به رویم بخند
گفت برایم بمیر
آمدم
ماندم
خندیدم
مردم
ادامه شعر

عزیز نسین

بدون اینکه بگوئی نیز می دانم

بدون اینکه بگوئی نیز می دانم
حس می کنم که خواهی گریخت
ناتوان از التماسم ، ناتوان از دویدن
اما صدایت را برایم باقی گذار
می دانم که خواهی گسست
ناتوانم از گرفتن گیسوانت
اما بویت را برایم باقی گذار
درک می کنم که جدا خواهی شد
فتاده تر از آنم که بیفتم
اما رنگت را برایم باقی گذار
احساس می کنم که ناپدید خواهی شد
بزرگترین دردم خواهد شد
اما گرمایت را برایم باقی گذار
تشخیص می دهم که از یاد خواهی برد
ادامه شعر

ناظم حکمت

چشمان بانوی من به رنگ میشی است

چشمان بانوی من به رنگ میشی است
با امواجی سبز در درونشان
چون رگه‌های سبز بر طلا
یاران ! چگونه است این
در این نه سال
بی آنکه دستم به دست او بخورد
من در اینجا پیر می‌شوم
او در آنجا
ادامه شعر

عزیز نسین

گاهی زود می‌رسم

گاهی زود می‌رسم
مثل وقتی که بدنیا آمدم
گاهی اما خیلی دیر
مثل حالا که عاشق تو شدم دراین سن و سال
من همیشه برای شادی‌ها دیر می‌رسم
و همیشه برای بیچارگی‌ها زود
وآنوقت یا همه چیز به پایان رسیده است
و یا هیچ چیزی هنوز شروع نشده است

من درگامی از زندگی هستم
که بسیار زود است برای مردن
وبسیار دیر است برای عاشق شدن
من باز هم دیر کرده‌ام
ادامه شعر

Olderposts

کپی رایت © 2024 اِکولالیا – آرشیو شعر جهان

طراحی توسط Anders Norenبالا ↑

×