به کجا چنین شتابان؟
گون از نسیم پرسید

-دل من گرفته زین جا
هوس سفر نداری
ز غبار این بیابان؟

-همه آرزویم اما
چه کنم که بسته پایم.
به کجا چنین شتابان؟

-به هر آن کجا که باشد
به جز این سرا، سرایم

-سفرت به خیر اما تو و دوستی، خدا را
چو از این کویر وحشت به سلامتی گذشتی
به شکوفه‌ها، به باران
برسان سلام ما را

در کوچه باغ های نشابور