دوستت دارم
نه تنها برای آنچه که هستی
بلکه برای آنچه که هستم
هنگامی که با توام

دوستت دارم
نه تنها برای آنچه که از خود ساخته‌ای
بلکه برای آنچه که از من می‌سازی

دوستت دارم
برای بخشی از وجودم که تو شکوفایش می‌کنی

دوستت دارم
چون دست بر دل فسرده‌ام می‌نهی
زنگارهای بی‌ارزش و بی‌مقدار به سویی می‌زنی
و نور می‌تابانی بر گنجینه‌های پنهانی که
تاکنون در ژرفا مانده بودند

ادامه شعر