اِکولالیا - آرشیو شعر جهان

زیباترین قول تو این است
که هرگز باز نخواهی آمد.
زاده‌ی قول تو هستم
در غبار
پس می‌دانم
که رنج در خانه است
در انتهای پله‌ها خانه دارد
تنها انزوای من است
که در باران مرا شکر می‌کند
که تا صبح فردا
زنده هستم
چرا

زیباترین قول تو این است
که هرگز باز نخواهی آمد

اکولالیا | #احمدرضا_احمدی