خشونت نمادین حاصل موافقت میان ساختارهای تشکیل دهندۀ عادت وارۀ تحت سلطه ها با ساختار رابطۀ سلطه ای‌ست که به این (تحت سلطه) ها اعمال می شود: تحت سلطه سلطه گر را از طریق مقولاتی مشاهده و درک می کند که رابطۀ سلطه آنها را تولید کرده است، و، به همین دلیل هم، (مقولات مذکور) با منافع سلطه گر منطبق اند.

پی یر بوردیو، «نظریۀ کنش»، ترجمه مرتضی مردیها