توماس گوستا ترانسترومر متولد ۱۵ آوریل سال ۱۹۳۱ در استکهلم است و در دانشگاه استکهلم در رشته های شعر، تاریخ مذهب، تاریخ ادبیات و روانشناسی تحصیل کرده است. مادرش، هلمی، معلم مدرسه بود و پدرش، گوستا ترانسترومر، به کار روزنامه‌نگاری اشتغال داشت. پس از پایان تحصیلات در دانشگاه، در سال ۱۹۵۷ به عنوان دستیار در مؤسسه روان سنجی دانشگاه استکهلم مشغول به کار شد. وی همان سال با مونیکا بلاد ازدواج کرد. وی نویسنده، شاعر و مترجم سوئدی و برنده جایزه نوبل ادبیات در سال ۲۰۱۱ میلادی بود.

ترانسترومر به عنوان یکی از مهمترین نویسندگان اسکاندیناوی پس از جنگ جهانی دوم شناخته می‌شود و در سال های دهه ۱۹۶۰ آثار او در آمریکا توسط رابرت بلای معرفی و ترجمه شد و از آن پس آثارش مورد اقبال جهانی قرار گرفت تا آنجا که اکنون به ۶۰ زبان ترجمه شده است. اگرچه توماس ترانسترومر هشتمین فرد اروپایی است که در ۱۰ سال گذشته، نوبل ادبیات را تصاحب می‌کند، ولی از آخرین باری که این جایزه ادبی به نام سوئد رقم خورده بود، ۳۷ سال می‌گذرد.

اشعار سورئال ترانسترومر بر ارتباط دنیای درون با جهان خارج متمرکز است. در همین زمینه روزنامه «کریستین ساینس مانیتور» نیز نوشته است: شاید سابقه تحصیل آقای ترانسترومر در رشته روانشناسی موجب شده است که وی علاقه وافری به بررسی دنیای درون انسان داشته باشد. این روزنامه می‌افزاید که آقای ترانسترومر از خلال اشعار ظریف و چندوجهی خود دنیای درون انسان و رابطه‌اش با طبیعت از طریق تاملات درونگرایانه را بررسی می‌کند.
در سایت رسمی نوبل آمده است: “توماس ترانسترومر به دلیل اینکه از طریق تصویرهایی موجز و شفاف، واقعیت را به گونه ای نو در دسترس مخاطب قرار می دهد، برنده جایزه ادبی نوبل می شود.”
آقای ترانسترومر در شعرهای خود آمیزه ای از مدرنیسم، اکسپرسیونیسم و سوررئالیسم را به کار می گیرد تا شرحی قدرتمند از پراکندگی و انزوای بشر را به تصویر بکشد.به گفته یکی از منتقدان، بسیاری از شعرهای او خواننده را با نوعی شناخت غیرمترقبه مواجه می سازد که در آن، طبیعت نقشی فعال، تاثیرگذار و نیروبخش، و “خویشتن” ماهیتی تاثیر پذیر و انفعالی دارد.

وی در سال ۱۹۹۰ دچار سکته مغزی شد و تا حدود زیادی قدرت تکلم خود را از دست داد. با این‌حال همچنان به نوشتن ادامه داد. ترانسترومر در تاریخ ۲۶ مارس ۲۰۱۵ در استکهلم و در ۸۳ سالگی درگذشت.

منابع: بی‌بی‌سی – نشر ناکجاآباد-ویکی‌پدیا