دیر هنگام 
در شبی پاییزی 
پر هستم از کلمات تو

کلماتی ابدی 
مانند زمان ، همانند ماده

برهنه ، چنان چشم 
سنگین ، به سان دست 
و درخشان ، همانند ستاره ها

کلمات تو ، سوی من آمدند 
کلماتی از قلب ذهنت 
از پوست و استخوان ات
ادامه شعر