اِکولالیا - آرشیو شعر جهان

کاش ابر بودم
تا بگرید
به جای چشمان تو

اکولالیا | #سوزان_علیوان
ترجمه از #زهرا_ابومعاش

گلی که
از دل خاک شکفته می‌شود
عطر مرده هایمان را با خود دارد

اکولالیا | #سوزان_علیوان
ترجمه از #زهرا_ابومعاش

بارانی که
به شیشه پنجره‌ی ما می‌خورد
قطره‌های اشک کودکانی است که
از اینجا رفته‌اند
به سوی آسمان.
کودکانی که دلتنگ مادرانشان می‌شوند؛
اتاق‌هایشان؛
دفترهایشان؛
و از دلتنگی گریه سر می‌دهند.
ادامه شعر