اِکولالیا - آرشیو شعر جهان

شبیه عشق یک نازا ، به یک بچه دبستانی
تو را من دوست میدارم،و میدانم که میدانی

شبیه نامه ای بد خط ولی لبریزِ از خواهش
چه خواهش های بیجایی،تو خطم را نمیخوانی

نه من فرهاد مجنونم نه تو شیرینِ لیلاوش
همه وهم اَند و افسانه ، ولی گویا نمیدانی

مرا دیوانه خواندی و به دکتر بردی‌اَم حتی
دوای من تویی جانم ،چه دارویی؟چه درمانی؟

بمان ، می مانم و ماندن چه صرف ساده ای دارد
چه بد صرفش نمودی تو؛”نمی مانم”،”نمی مانی!”

اکولالیا | #جواد_ضیایی