تو به نور اختر باور داری
که به دیدگان مهرورزان و
سخن­وران، دست نمی‌­تواند یازید؟
تو به مردمان شوریده سر باور داری؟
و به پروازی فراتر از سایه­‌ی خود
که نشاید به خاک، دست یابد؟

شاید که گوشه­‌ای نانوشته از قلبم را
لمس کرده­‌ای
بی‌آنکه دانسته باشی