اِکولالیا - آرشیو شعر جهان

بامدادان بر جایگاهی سنگی می نشینم
و برایت نامه های عاشقانه می نویسم
با قلمی از پر جغد
که آن را در دواتی
در دوردست فرو می برم
دواتی ملقب به دریا
دستم را برای دست دادن با تو دراز می کنم
اما تو ساحل دیگر دریایی، در آفریقا،

اکولالیا | #غاده_السمان
ترجمه از #عبدالحسین_فرزاد
کتاب ابدیت لحظه ی عشق