جمال ثریا در پولومور ترکیه به دنیا آمد. پدرش حسین و مادرش گل بیاض نام داشتند. کودکی‌اش را در شهر ارزینجان سپری کرد. در ۱۹۳۸ با خانواده‌اش مجبور شد که به شهر بیلجیک مهاجرت کنند. در آنجا شروع به درس خواندن کرد و سرانجام تحصیلاتش را در بی اوغلو استانبول به پایان رسانید.
در کاجی در آنکارا در رشته مالی و اقتصاد مردکش را اخذ کرد. ترانه های سپید عنوان اولین شعرش بود که در ۸ ژانویه ۱۹۵۸ در مجله ملکیه به چاپ رسید. او را می توان جز بنیان گذاران جریان شعر نو دوم در ترکیه به حساب آورد.این جریان از سال۱۹۵۵ با حرکت شاعران جوان در برابر جریان غریب شکل گرفت. در برابر حضور شاعرانی چون اکتای رفعت ، اجه آیهان ،ایلحان برک،ادیب جان سئور و سزایی کارا کوچ که هریک از آنها جز پازل شعر معاصر ترکیه به حساب می آیند .
شعر جمال ثریا آمیخته با طنزی است که در بستری عمیق روایت می شود. طنزی که باید خواننده اثر برای پی بردن به وجود آن دارای ظرافت خاص ادبی باشد. شعر او مملو از حضور مضامین است.
از کتاب‌های او می توان به مهاجر (۱۹۶۵)ببوس مرا و سپس به دنیایم بیاور(۱۹۷۳)حرف های عاشقانه (۱۹۸۴)نعل آتشین(۱۹۸۸) اشاره کرد. از جوایز معتبری که او توانست آنها را کسب کند می توان به جایزه ارمغان شاعر هفت تپه (۱۹۵۹)جایزه مؤسسه زبان ترک (۱۹۶۶) و جایزه جشنوراره معتبر ” بهجت نجاتی گیل “(۱۹۸۸) را توانست به دست بیاورد.او در ۹ ژانویه ۱۹۹۰ و در ۵۹ سالگی دار فانی را وداع گفت و دنیای خود را عوض کرد.
آثار ترجمه شده‌ی جمال ثریا
- من بوی دارچین میدهم / مترجم: همت شهبازی / ناشر: امرود
مرداد ۱۲, ۱۴۰۰ — ۱۰:۲۱ ب٫ظ
بسیار عالی/ممنون از سایت خوبتون