من همان نایم که گر خوش بشنوی شرح دردم با تو گوید مثنوی
یک نفس دردم ، هزار آواز بین روح را شیدایی پرواز بین
من همان جامم که گفت آن غمگسار با دل خونین، لب خندان بیار
من خمش کردم خروش چنگ را گر چه صد زخم است این دلتنگ را
من همان عشقم که در فرهاد بود او نمی دانست و خود را می ستود
من همی کندم نه تیشه، کوه را، عشق شیدا می کند اندوه را
در رخ لیلی نمودم خویش را سوختم مجنون خود اندیش را
می گرستم در دلش با درد دوست او گمان می کرد اشک چشم اوست
اکولالیا | #هوشنگ_ابتهاج
فروردین ۴, ۱۳۹۶ — ۰:۲۰ ق٫ظ
خوشحال میشیم اگه شما رو در اینستاگرام هم ببینیم. جای همچین صفحاتی خالیه. یه اسکرینشات از متنتون هم کافیه نیاز به تصویر و گذاشتن وقت زیاد نیست. اگه چنین صفحه ای دارید لطف کنید لینکش رو بذارید.
فروردین ۶, ۱۳۹۶ — ۹:۰۸ ق٫ظ
ممنونیم و خوشحالیم که ما را پسندیده اید. چندین بار عزم کردیم که بیاییم اینستاگرام ولی فرصتش نبوده است. و هدف ما تهیه یک آرشیو برای دیگران بود که البته این امکان در اینستاگرام وجود ندارد. بلکه سال جدید آمدیم 🙂
تیر ۲۷, ۱۳۹۸ — ۲:۳۷ ق٫ظ
من همی کندم نه تیشه، کوه را، عشق شیدا می‌کند اندوه را
محل ویرگول رو اصلاح بفرمایید.
تیر ۲۷, ۱۳۹۸ — ۸:۰۷ ق٫ظ
سلام. ممنون علی. اصلاح گردید.
بهمن ۲۹, ۱۴۰۱ — ۱۱:۳۰ ق٫ظ
پاینده باشید .