امروز دوشنبه است
انگار که پنج درس در برنامه‌ات داری
باز در آیینه‌ی سالن موهای سرت را شانه زده‌یی
خشمِ حاصل از کاری که بر خلافِ میل‌ات انجام داده‌یی
باز پیشانی‌ات را به رنگِ تیره درآورده است
ولی باید عجله کنی
دیر اگر برسی تراموا با شتابِ تمام به راه می‌افتد
و آن خانمْ مدیرِ عبوس
به سانِ تابلوی ممنوع
چهره درهم می‌کشد
امروز دوشنبه است
دیروز یک‌شنبه بود
شاید که در خانه ماندی و نقاشیِ رقاصه‌های باله را کشیدی
صدای یک پیانو – از دوردست – به گوش‌ات رسید
شاید که سرمست بودی
شاید که اندیشه‌یی در سر داشتی
و شاید موقعی که خاطره‌ها به سانِ باران فرومی‌ریختند
در هر گوشه‌کناری
به من برخورد کردی
من به سانِ بادِ مخالف واردِ زنده‌گی‌ات شدم
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.