سرم ابری پاره پاره،
ظاهر و باطنم دریا،
من درخت گردکانی‌ام در پارک گلخانه،
جوانه جوانه، شاخه شاخه، گردویی کهنسال.
نه تو این را میدانی، نه پلیس می‌داند.
من درخت گردکانی‌ام در پارک گلخانه،
برگ‌هایم در آب، چون ماهی غوطه ور.
برگ‌هایم چون دستمال ابریشم، در اهتزاز.
برچین و اشکت را، ای شکوفه من، پاک کن.
برگ‌هایم دستانم‌اند، صدهزار دست دارم،
با صدهزار دست تو را لمس می‌کنم، و استانبول را.
برگ‌هایم چشمانم‌اند. با حیرت می‌نگرم.
با صد هزار چشم تو را نظاره می‌کنم، و استانبول را.
همچون صد هزار قلب می‌تپند، می‌تپند برگ‌هایم.
من درخت گردکانی‌ام در پارک گلخانه؛
نه تو این را میدانی، نه پلیس می‌داند.
آبان ۱۷, ۱۳۹۸ — ۵:۱۱ ق٫ظ
با سپاس از آقای یوسف زاده و یک پیشنهاد،، کنجکاوی، فضولی یا هر چه اسمش را بگذارید:
گردکان به معنی گردو، جوز و یا هر چیز گرد است. اسم شعر (درخت گردو) ست، اما نمی دانم چرا در جای جای ترجمه شعر آمده (من درخت گردکانی ام) که به نظر می رسد از حیث طنین به بافت شعر همخوانی ندارد.
کاش برای زیبایی کلام اینطور گفته می شد: (من درخت گردکانم ) که فکر نمی کنم در معنای شعر اختلال ایجاد کند . در شکل بهتر می شد اصلاً از خود گردو استفاده کرد: (من درخت گردویی هستم در پارک گلخانه) / که البته به نظر می رسد باید در (گلخانه ی پارک) باشد/ چون پارک ها گلخانه دارند، اما گلخانه ها پارک ندارند.
با پوزش از مترجم گرامی
بهمن ۹, ۱۳۹۸ — ۹:۲۳ ق٫ظ
سلام جناب پیرایه گرامی،
از بابت توجه و نظراتان بی‌نهایت سپاسگزارم.
۱- در متن شعر درخت گردو به صورت نکره آمده است. در نتیجه “درخت گردکانم” مناسب نمی‌بود.
۲- هنگام ترجمه میان انتخاب دو عبارت “درخت گردوئی‌ام” و “درخت گردکانی‌ام” مردد بودم که سرانجام دومی را بلحاظ موسیقی شعر مناسبتر یافتم.
۳- “من درخت گردوئی/گردکانی هستم در پارک گلخانه” را طولانی و کمی خارج از موسیقی شعر یافتم. ولی دوباره روی آن خواهم اندیشید و اگر عبارت بهتری یافتم اصلاح می‌کنم.
۴- پارک “گلخانه” با همین نام یکی از پارکهای استانبول است. در واقع “گلخانه” اسم خاص است؛ نه به معنای محل پرورش گیاهان.