تـــلگـرام ما
اینستاگرام ما
امید چونان پرنده ایست
که در روح آشیان دارد
و آواز سر می‌دهد با نغمه‌ای بی‌کلام
و هرگز خاموشی نمی‌گزیند
و شیرین‌ترین آوایی‌ست که
در تندباد حوادث به گوش می‌رسد
و توفان باید بسی سهمناک باشد
تا بتواند این مرغک را
که بسیار قلب‌ها را گرمی بخشیده
از نفس بیندازد
تلگرام اکولالیا
اشعار منتخبِ روزانه را در کانال ما بخوانید
من آنرا در سردترین سرزمین شنیده‌ام
و بر روی غریب‌ترین دریاها
با این حال؛ هرگز؛ در اوج تنگدستی
خرده نانی از من نخواسته است
خرداد ۳, ۱۳۹۹ — ۸:۲۸ ب٫ظ
عجب ترجمه‌ی زیبا و وفاداری! مترجم کیست؟
خرداد ۱۰, ۱۳۹۹ — ۱۱:۱۴ ق٫ظ
سلام. شیرین گرامی متاسفانه نام مترجم را به همراه شعر ارسال نشده بود. چنانچه شما نام مترجم را می دانید یادآوری کنید تا بیافزاییم. سپاس