اِکولالیا - آرشیو شعر جهان

من هیچکسم! تو کیستی؟
آیا تو نیز هیچکسی؟
پس اینگونه ما دوتاییم، فاش مکن
زیرا تبعیدمان می‌کنند
چقدر ملالت آور است کسی بودن
چقدر مبتذل بمانند قورباغه‌ای
تمام روز یک بند اسم خود را برای لجن زاری ستایشگر، تکرار کردن

?I’m nobody!Who are you
?Are you nobody, too
Then there’s a pair of us–don’t tell
.They’d banish us, you know
!How dreary to be somebody
How public, like a frog
o tell your name the livelong day !To an admiring bog