در مورد چگونگی نظام امیال ، سه دیدگاه وجود دارد:
۱. نظام امیال آدمی، نظام شبکه ای است. مانند جدول کلمات متقاطع که هر جزئی برای پیدایش و شناخت خود از اجزاء دیگر کمک می گیرد و همزمان به پیدایش و شناخت اجزاء دیگر کمک می کند. هیچ جزئی بر جزء دیگر مقدم نیست.
۲. نظام امیال آدمی نظام طولی(درختی) است. باید ریشه امیال را بیابیم که مادرِ همه ی میل هاست و بقیه میل ها به صورت سلسله مراتبی و طولی، با یک یا دو یا n واسطه، زیر شاخه های آن به حساب می آیند.
درباب اینکه ریشه امیال آدمی کدام میل است نظریه ها متفاوت است برای مثال نیچه و فوکو میل به قدرت را میل مادر می دانند ،کسانی میل به معرفت را و . . .
۳. ما لا ادری هستیم و از اینکه امیال آدمی دارای چه نظامی است، بی خبریم. اما می دانیم که بنیانی ترین ساحت آدمی، ساحت امیال اوست و هرچقدر هم امیال اختصاصی آدمی قابل دگرگونی باشند باز هم اتکا به امیال نوعی ثابت و مشترک دارند. اینکه تعبیه کننده امیال نوعی چه کسی است مهم نیست، مهم این است که ما گریزی از این امیال نداریم.
استاد ملکیان، روانشناسی اخلاق
اکولالیا | مصطفی ملکیان
روانشناسی اخلاق
آذر ۲۴, ۱۳۹۹ — ۲:۱۶ ب٫ظ
فکر نمیکنم لازم باشه برای امیال، میلِ مادر قائل بشیم؛ درسته که انسان به میلش وابسته ست
ولی این دلیل نمیشه که امیال انسان لزوما ریشه ای داشته باشه.