می آمیزم سیاهی شب را
با سفیدی روز
که خود عصاره ی رنگین کمان است
تا خاکستری را بر گزینم
برای ترسیم آسمان سرزمین خویش
بر حاشیه ی سوریِ بوم
شن زاری تفته را نقاشی می کنم
با سرچشمه ای که خواب گاه اژدهاست!
خورشیدی قراضه را پرچ می کنم بر آسمان
با عبور تاریک کلاغان در حاشیه و
خبرکشانِ مرده به تازیانه ی باد
اینجا ایران است
و من
تو را دوست می دارم
اکولالیا | #یغما_گلرویی
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.