زندگی را با رغبت زیستن؛
انگاره‌ای که ناگزیری با آن در اُفتی!
از این رو، می‌آموزمت که
سر بر کشی!
می‌آموزمت که
فرونگری!
اصیل ترین غرایز را
تآمل، شریف می‌گرداند؛
در اِزای هر مَن عشق
یک حبّه خوارشماری بر گیر!
زندگی را با رغبت زیستن؛
انگاره‌ای که ناگزیری با آن در اُفتی!
از این رو، می‌آموزمت که
سر بر کشی!
می‌آموزمت که
فرونگری!
اصیل ترین غرایز را
تآمل، شریف می‌گرداند؛
در اِزای هر مَن عشق
یک حبّه خوارشماری بر گیر!
دسته بندی ها فریدریش نیچه
کپی رایت © 2021 اِکولالیا – آرشیو شعر جهان
طراحی توسط Anders Noren — بالا ↑
دیدگاهتان را بنویسید