در کنارم بودی
نزدیک تر به من
از همه‌ی حس‌هایم.
سخن عشق
از درونت بود
نورانی.
کلمات ناب عشق
به نَفَس نمی‌آیند.
سرت به جانب من بود

آرام
موهای بلندت
و کمر شادابت.
از قلب عشق
سخن میرانی
نورانی
در بعد از ظهر خاکستری یک روز.
جوانی و کلماتم 
چیزی جز خاطره‌ی 
صدایت و تنت
نیست،
و این تصویر
زنده‌ام می‌دارد.

■