بارانی که
به شیشه پنجره‌ی ما می‌خورد
قطره‌های اشک کودکانی است که
از اینجا رفته‌اند
به سوی آسمان.
کودکانی که دلتنگ مادرانشان می‌شوند؛
اتاق‌هایشان؛
دفترهایشان؛
و از دلتنگی گریه سر می‌دهند.
شادی همان کودکان است
هنگامی که خداوند دست بر شانه‌هاشان می‌گذارد
و لبخند می‌زند.
اکولالیا | #سوزان_علیوان
ترجمه از #زهرا_ابومعاش
مرداد ۱۵, ۱۳۹۹ — ۷:۰۶ ب٫ظ
عالی بود عزیزم