در این عکس موهنی که در خیابان‌ها یواشکی می‌فروشند
(که مبادا پلیس ببیند) چه می‌کنی؟
در آن عکسِ هرز می‌شود مگر
چهره‌ای چنان رویایی داشت؟

کی می‌داند چه زندگیِ تباه و خفت‌باری پیش گرفته‌ای
چه جاهای وحشتناکی که نبوده‌ای
وقتی برای این عکس ژست می‌گرفتی
چه ارزان و حقیر بودی.


اما برغم تمامِ این‌ها برای من همان صورتِ رویایی می‌مانی،
تَنی که برای لذت‌های یونانی ساخته شده
این‌طوری در یادم می‌مانی و
شعرم از تو یاد می‌کند.

اکولالیا | #کنستانتین_کاوافی
ترجمه از #فرزانه_دوستی