تنهایی عمیقی در جهان است
که در حرکت کُندِ عقربه‌های ساعت,
می‌توان حس کرد.
مردمانِ خسته,
مثله شدگانی از عشق یا بی‌عشقی,
نامهربان با هم,
غنی نامهربان با غنی,
و فقیر با فقیر.
ترسیده‌ایم.
نظام آموزشی آموخته‌مان,
که همه برنده‌ایم,
از شکست‌ها,
و خودکشی‌ها نگفت
یا از وحشت رنج آورِ انسانی
که کسی لمسش نکرده
یا با او سخن نرانده است
و در تنهایی
مشغول آب دادن گیاهان است.
آبان ۳۰, ۱۳۹۹ — ۱۲:۴۹ ب٫ظ
the rich are not good to the rich
the poor are not good to the poor.
چرا به این شکل ترجمه شده؟!
آبان ۳۰, ۱۳۹۹ — ۱۰:۳۸ ب٫ظ
پیمان عزیز ممنون از نظری که برای ترجمه گذاشتی. ما هیچ دخل و تصرفی در ترجمه های ارسالی از سوی کاربران ایجاد نمی‌کنیم. ولی نظرات مخاطبان را در زیر شعرها منتشر می کنیم تا دیگران نیز بخوانند.