اگر به پرنده‌ی قو نگاه کنیم
قویی که در حالِ گردش است و
رنگِ بسیار سفیدی دارد
آن‌چه می‌بینیم
غم‌واندوهی دل‌پسند و زیباست

اگر در غروب‌گاهی به دریا نگاه کنیم
دریایی که با امواجِ جواهرمانندِ خود
به شک‌وتردید افتاده است
می‌بینیم که با چنین طغیانی
گرم شده است و
می‌خواهد به جوش بیاید
و اگر به بخارِ روی آب‌ها نگاه کنیم
درمی‌یابیم که زلزله‌یی از اعماقِ زمین
در حالِ نزدیک شدن است

درخت‌ها به هر میزان که تهی‌دست و عریان جلوه می‌کنند
جلوه کنند!
اما اگر دقیق‌تر نگاه کنیم
بهار آن‌چنان نزدیک است
که عصاره‌‌ی آن – با هیاهو و همهمه
سوی شاخه‌ها به راه افتاده است

■