اینک، بر فراز چروک پیشانیِ کوتاهم،
دیگر سپید می‌گردد موی آن جوانِ جان باخته در من.
امروز دیگر چندان فروغی ندارند چشمانم.
و دیگر روا نیست بر لبانم،
سهمی از بوسه ها.
اگر که اینک نیز دوستم میداری،
تو را به خاطر دوست داشتن، تمامش کن :
که اکنون دوست داشتنت،
خیانتت به من باشد با خود من!
دیدگاهتان را بنویسید