اِکولالیا - آرشیو شعر جهان

همش ابران‌که میبارن
من از بارون چه بیزارم
چرا روزایه بارونی
واسم بویه تورو دارن
غم و ماتم رو تکرارن
رو قلبم دست میزارن
همه با خاطرات تو
یه وجه مشترک دارن
حالا که زیره بارونم
چشام خیس و پریشونن
اگه حال خوشی باشه
به سیگاره که مدیونم
چقد گفتم دوست دارم
نزار تنها منو با غم

اکولالیا | #کیانوش_عادتی