می دانم کسی در این اتاق نیست،
و شهر خالی است،
و همه ی میدانهای این شهر خالی، خالی ست،

اما من کوچه های غبارآلود را دوست دارم،
و باران کوچه های غبار آلود را.

من آن ها را که شکست خورده اند
و غمگین اند
دوست دارم،

و آن ها را که پیروز شده اند
و باز غمگین اند،
دوست دارم.

اکولالیا | #مارینه_پطروسیان
ترجمه از #واهه_آرمن