میان امروزم و امروز
بین تو و خویش
کلمه‌ی پل
با ورودش
به ژرفای خویش
نفوذ می‌کنی
جهان به وصل می‌رسد
و بسته می‌شود

چون حلقه‌یی
از کناره‌ی ساحل
همیشه بدنی پهن می‌شود
و من زیر
قوس رنگین‌کمانی‌اش
به خواب می‌روم.

■

شعر پُل